Toen het nieuwe spuithuis gereed was en de spuiten verhuisd, was het oude spuithuis nog niet gesloopt. Daar de bestrating van de Dorpsstraat aan een grondige reparatie toe was, werd tegen het oude spuithuis een tas straatklinkers opgestapeld. Inmiddels brak er brand uit in de boerderij bewoond door W.A. van Reeuwijk aan de Rokkeveenseweg. Na het horen van brandalarm begonnen ijverige burgers in allerijl die stenen voor de deuren te verwijderen teneinde de spuit te bevrijden. Toen zij zich al behoorlijk in het zweet gewerkt hadden, kwam een van de spuitgasten en ontnuchterde de ijverige werkers met te zeggen dat de spuit verhuisd was naar het nieuwe gebouw. Er werd een paard gecharterd en in galop ging het naar de plaats des onheils. Achter de spuit was een klein wagentje aangehaakt met slangen en gereedschap om op de waterleiding aan te sluiten. Ter plaatse aangekomen bleek de sleutel om de brandkraan open te draaien er niet bij te zijn.
Eén en ander was voor Leo Lens aanleiding om in het dagblad De Rotterdammer het nevenstaande vers te dichten.
Zegwaart! zeg je bent het waard,
Dat ik je bezinge,
Dat je brandweerlijke roem
iedereen doordringe!
Brand in Zegwaart! haal de spuit!
't Blusserscorps, verschenen,
Vindt de deur van 't brandspuithuis
Geblokkeerd met stenen.
Haast je! Raapt de stenen weg!
Smijt de deuren open!
't Hol is leeg! de vuurvraat is
Stiekum weggeslopen.
Even denken allemaal!...
Hollen met z'n allen!
't Brandbluswonder is gestald
Op de Leidse Wallen!
Ha! daar is de brandschavuit!
Vlug het beest naar buiten!
Sleept hem naar de vuurpoel toe!
Stoppen jongens! Spuiten!
Ho! de sleutel van de kraan,
Waar is die gebleven?
't Komt in orde ! Draaien maar!
Pompen! Water geven!...
't Rode haantje heeft zich zat,
Zegwaarts zat gevreten
En zit op een rokend spant
Rustig uit te zweten.
Diverse kranten artikelen inclusief reacties
