17 t/m 20 augustus 2002,
Zoekactie naar vermiste jongen.
Op zaterdag 17 augustus kwam de melding dat er iemand werd vermist op de Noord-Aa plas. Ondanks de enorme inzet van veel diensten is het stoffelijk overschot pas in de ochtend van dinsdag 21 augustus gevonden.
Hier een uiteenzetting wat er nu precies is gedaan om de jongen te vinden.
Zaterdagavond kreeg de brandweer de melding dat er iemand werd vermist en vermoedelijk was verdronken. De procedure is dan dat direct vanaf de kazerne een autospuit en een waterongevallenwagen met 2 duikers gaat rijden. Direct met de alarmering worden ook duikers die geen dienst op de kazerne hebben gealarmeerd en worden ook extra niet-duikers gealarmeerd. Gezien de melding rukte die wagen zo snel mogelijk daarna uit en nam ook de boot mee.
Omdat de melding heel verwarrend was, werd er in eerste instantie aangereden naar het strand. Daar kwam duidelijkheid over de juiste lokatie waarop de waterongevallenwagen via de noordkant van de Noord-Aa reden en de backup wagen via de zuidkant die vervolgens op de botenstijger bij het Japans restaurant de boot te water te laten. De waterongevallenwagen was toen inmiddels al ter plaatse en duikers waren aan het zoeken op de plek die werd aangegeven door de vrienden van de vermiste jongen.
Omdat de Noord-Aa gegraven is door een zandzuiger is de bodem te vergelijken met een Alpenlandschap. Heel grillig, met hoge ruggen van zand en diepe gaten (vlak bij de kant al 15-20 meter) die elkaarsterk afwisselen. Dit maakt naast het zeer beperkte zicht, het zoeken heel moeilijk en voor de duikers bijzonder zwaar. I.v.m. de haast werd de brandweer Leidschendam-Voorburg met spoed ter plaatse gevraagd om te komen assisteren. Ondertussen werd er ook langs de kant gezocht door politie, brandweer en reddingsbrigade. De reddingsbrigade heeft ook op het water het zoekgebied continu bevaren op zoek naar een glimp van de jongen.
Door de duikers werden verschillende zoekmethoden gebruikt om zo efficiënt en snel mogelijk een zo groot mogelijk gebied af te zoeken. Toen de duisternis inviel werd kwam de helikopter van de KLPD nog meehelpen om te kijken of deze met een warmtebeeldcamera, infrarood en een sterkzoeklicht de jongen konden vinden. Toen dat op niets uitpakte werd besloten de zoekactie af te blazen. Die nacht zou er nog wel regelmatige surveillance plaatsvinden om te kijken of er iets te zien zou zijn.
Zondag werd er bij het eerste ochtendlicht verder gedoken. Er kwam ook assistentie van de Reddingshonden Werkgroep Zeeland. (info: http://cerberus.dimes.tudelft.nl/rhwz) De honden zijn dusdanig getraind dat ze geuren kunnen waarnemen van dingen onder water. De honden gaven een gebied aan dat werd gemarkeerd en door de duikers verder is doorzocht. Het warme weer van die dag was slopend voor de honden zodat ook die regelmatig moesten rusten. Het zoeken heeft weer de hele dag zonder resultaat geduurd.
Op maandag werd er ook weer gezocht. Ook weer met de RHWZ en de overige hulpdiensten. Er is ook gezocht met sonar apparatuur, maar door de moeilijke bodem bleven de gehoopte resultaten uit. Ook werd de heli weer ingezet. Tot aan het einde van de dag is er weer gezocht. Maar zonder resultaat. Het gebied dat is doorzocht werd steeds groter.
Op dinsdagochtend vlak voordat de zoektocht zou worden hervat werd het slachtoffer drijvende aangetroffen en is daarna geborgen.
Verslag inzet reddingsbrigade, overgenomen van de site: WWW.REDDINGSBRIGADE.NET/CVRZOETERMEER
17 augustus 2002: Reddingsbrigade ingezet bij 63-uur durende zoekactie
Zaterdag 17 augustus 2002, omstreeks 19.10 uur werd de Zoetermeerse Reddingsbirgade ter assistentie gevraagd bij een zoekactie op de Zoetermeerse Noord-Aa naar een vermiste zwemmer.
Een
bewakingsdag zoals veelal liep ten einde, bij de botenloods was iedereen druk
bezig met het schoonmaken en opruimen van al het varend materieel.
De
telefoon rinkelt en wordt door onze voorzitter opgenomen, een lid van onze
brigade, tevens werkzaam bij de plaatselijke politie belt uit de
surveillanceauto om te melden dat zij naar het Noord-Aa gestuurd zijn alwaar
mogelijk iemand verdronken zou zijn.
Onmiddellijk
wordt het schoonmaken gestaakt en de 6619 te water gelaten, gevolgd door de
6618. Communicatie wordt weer opgestart en de gehele bewakingsploeg kent hun
taak.
In
eerste instantie is bij alle inmiddels gearriveerde hulpdiensten de locatie en
melding nogal onduidelijk maar na ongeveer 20 minuten is de juiste locatie
gevonden.
Twee
jongens zwemmen in het water op zo'n 20 meter van de kant, door de duikers van
de brandweer worden zij op de kant gehaald en door ambulancepersoneel en onze
brigade met dikke dekens ingepakt.
Al
vrij snel wordt duidelijk dat de jongens met nog twee andere jongens op een
gehuurde waterfiets de middag door hadden gebracht.
Twee
van hen kwamen in het water terecht en zwommen achter de waterfiets aan.
Plots
zagen de drie jongens hun vierde vriend niet meer en sloegen alarm via de GSM
van een passant.
De
plek waar de jongen kopje onder was gegaan wordt aangewezen en is niet meer dan
20 meter van de kant af.
Onmiddellijk
gaan duikers van de brandweer het water in en zoeken de 6618 en 6619 het
oppervlak en de rietkragen aan de westzijde van de plas af.
Rond
20.00 uur wordt door de politie een helikopter met warmtezoeker ingezet welke
ivm een andere zoekactie rond 22.00 uur arriveert en de plas afzoekt.
Tevens
wordt, geloodst door de 6619 de westkant van de plas met de schijnwerper van de
heli afgezocht, echter zonder resultaat.
Rond
23.00 uur wordt de zoekactie gestaakt en gaat ieder licht teleurgesteld alsnog
het materieel opruimen.
Zondag
18-08, 06.00 uur
Zoals
afgesproken tijdens de evaluatie met de hulpdiensten op zaterdagavond, heeft de
politie gedurende de nacht uitgebreid gesurveilleerd rond de plek.
Duikers
van de brandweer komen wederom ter plaatse en hervatten hun zoekactie.
Om
9.00 uur wordt de 6619 te water gelaten en heeft voordat de strandgasten zouden
komen, de plas afgezocht naar de drenkeling.
Vervolgens
zorgen de 6618 en 6619 de gehele dag voor het op afstand houden van
nieuwsgierige watersporters.
Op
verzoek van de brandweer arriveren uit zeeland twee speurenhonden van de de
Reddingshonden Werkgroep Zeeland
Deze
hebben vanaf een boot twee maal een signaal afgegeven waarna brandweerduikers
wederom zijn gaan zoeken, helaas alles zonder resultaat.
Om
19.00 uur wordt de tweede dag zoeken gestaakt en wederom is er een
teleurstelling bij alle hulpdiensten te bemerken.
De
gehele dag heeft familie van de vermiste jongen elke handeling gevolgd.
Maandag
19-08, 06.00 uur
Inmiddels
voor de derde dag zijn de duikers van de brandweer ter plaatse, en proberen weer
de bodem van het water af te zoeken.
Omdat
de plas ontstaan is door zandzuiging is het verloop van de bodem enorm!
De
diepte kan varieren van 2 tot 20 meter, en ziet eruit als de Pyrene in
Frankrijk.
's
Avonds komt er wederom een Reddingshond ter plaatse welke ook een locatie
aangeeft.
Ter
plaatse wordt een boei geplaatst waar de volgende dag gedoken zal worden door de
brandweer.
Het
weer is plotseling omgeslagen en de regen valt met bakken uit de lucht,
vergezeld door hevig onweer.
De
brandweer verzoekt de reddingsbrigade een boot te water te laten omdat door het
weer het lichaam boven zou kunnen komen.
Binnen
10 minuten wordt de 6619 te water gelaten en vaart de bemanning naar de
inmiddels bekende locatie op de Noord-Aa.
Van
de brandweer de opdracht gekregen als het lichaam wordt gevonden, deze te
zekeren en te wachten op het duikteam dat ook onderweg was.
Op
het water ziet de schipper van de 6619 als eerste een zwarte plek op het water
welke hem niet eerder is opgevallen.
Onderweg
wordt een politieagent aan boord genomen en blijkt inderdaad dat het lichaam van
de 17 jarige jongen boven is komen drijven.
Volgens
afspraak zekert de opstapper van de 6619 het slachtoffer en door een
communicatiestoornis wordt het lichaam door politie en bemanning van de 6619
toch op de kant gebracht alwaar de brandweer het alsnog overnam.
Na
63 uur was het slachtoffer dan toch terecht en werd de zoekactie beëindigd.
Bij
vele hulpverleners viel een last van de schouders en zeker voor de bemanning van
de 6619 was het laatste gedeelte geen makkelijke klus geweest.
Bij
de politie werd uitvoerig nagepraat en ook werden er contacten gelegd met
slachtofferhulp voor de bemanning van de 6619.
Op
woensdagavond werd er door de hele bewakingsploeg een drie uur durende evaluatie
gehouden zodat iedereen zijn, haar verhaal kwijt kon en van de volledige aktie
op de hoogte was.
De samenwerking met de andere hulpdiensten is zeer goed verlopen en zeker met de brandweer is de aktie alsmede de afronding ervan vlekkeloos gegaan.
Het
Dagelijks Bestuur van de ZRB was dan ook terecht trots op de inzet van haar
vrijwillige leden.